دارایی در حسابداری ، دارایی منبعی است که متعلق به شرکت بوده و توسط آن کنترل می شود، می توان از آن برای مزایای اقتصادی آتی استفاده کرد. به عبارت دیگر دارایی ها اقلامی هستند که یک شرکت برای ایجاد درآمد آتی یا نگهداری از عملیاتش از آن ها بهره می گیرد.

به طور خلاصه منابعی که دارای ارزش اقتصادی هستند و افراد، شرکت ها یا دولت ها مالکیت آن را در اختیار می گیرند و انتظار دارند آن منابع در آینده منافعی را برای آن ها ایجاد کند، دارایی گفته می شود. حساب دارایی ها همواره با بدهی ها و سرمایه در تراز است. حال آن که ما برای نشان دادن اثر رویدادهای مالی بر دارایی، بدهی یا سرمایه از حساب تی استفاده می کنیم و در مورد دارایی ها به این معناست که هر آنچه در سمت چپ حساب تی دارایی ها آورده می شود (بستانکاران) تراز آن را افزایش می دهد ولی آورده های سمت راست ( بدهکاران ) تراز حساب را کاهش می دهند.

مفهوم اجتماعی دارایی

دارایی و پس انداز و سرمایه گذاری قابلیت تبدیل شدن به یک دیگر را دارند. مسکن، خودرو، تلفن همراه، کامپیوتر و حتی آب لوله کشی و دسترسی به سرویس های بهداشتی از جمله دارایی های خانوار هستند. پس انداز یکی از راه های سهیم کردن نسل آینده در دارایی هایی است که امروز در اختیار است. خانواده در طول حیات خود به دارایی هایی دست می یابد که که خواسته و ناخواسته بخش چشمگیری از آن در آینده به اعضای جوان آن می رسد.

دارایی های ثابت مشهود

دارایی هایی که شکل فیزیکی دارند، دارایی مشهود گفته می شوند. دارایی های مشهود شامل دارایی های ثابت نظیرماشین آلات، ساختمان ها و زمین و دارایی های جاری همچون فهرست موجودی کالا می شود. این دارایی ها عمدتا دارای عمر مفید بیشتر از یک سال بوده و معمولا از جمله خرید های گران کسب و کار هستند.

نتیجه گیری :

دارایی در حسابداری ، دارایی منبعی است که متعلق به شرکت بوده و توسط آن کنترل می شود، می توان از آن برای مزایای اقتصادی آتی استفاده کرد. به عبارت دیگر دارایی ها اقلامی هستند که یک شرکت برای ایجاد درآمد آتی یا نگهداری از عملیاتش از آن ها بهره می گیرد.